Andronik Kamater
| Data śmierci |
II poł. XII wieku |
|---|---|
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
|
Święty arsenał | |
Andronik Kamater (gr.: Ἀνδρόνικος Καματηρός,) – teolog bizantyński, autor traktatu polemizującego z Łacinnikami i Armeńczykami, zatytułowanego Święty arsenał.
Życie
[edytuj | edytuj kod]Andronik Kamater działał w II połowie XII wieku. Był spokrewniony przez matkę z dynastią panującą. Za panowania Manuela I Komnena piastował wysokie godności eparchy Konstantynopola i wielkiego drungariosa[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Za namową cesarza Manuela I, Kamater napisał w latach siedemdziesiątych XII wieku traktat polemiczny Święty arsenał (Hierá hoplothéke). Traktat rozpoczyna pochwała cesarza, jemu zresztą przypisał Kamater autorstwo całego dzieła, wyjąwszy wstęp i zakończenie, które wraz z przepisaniem całości uważał za swoją zasługę. Utwór zawiera polemikę z Łacinnikami i Armeńczykami w sprawach wiary. Utwór ma formę dialogu. W pierwszej jego części cesarz rozmawia z kardynałami rzymskimi na temat pochodzenia Ducha Św. Rozmowa została oparta na cytatach z dzieł Ojców Kościoła. Cytaty zaś zostały dobrane w ten sposób, by wspierały grecki punkt widzenia[1]. Kamater korzysta z wrogich Łacinnikom pism Focjusza, Nicetasa z Bizancjum, Eustracjusz z Nicei, Eutymiusza Zygabena i Mikołaja z Metony. W drugiej części utworu, cesarz polemizuje z monofizytami i monoteletami. Z dyskusji zawsze wychodzi zwycięsko. Dzieło charakteryzuje się dużym artyzmem literackim. Cenili je zarówno przeciwnik ideowy Kamatera patriarcha Jan XI Bekkos, jak i jego zwolennik, Jerzy Pachymeres[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jurewicz 1984 ↓, s. 246.
- ↑ Jurewicz 1984 ↓, s. 247.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Ossolineum, 1984. ISBN 83-04-01422-X.